„Przeprowadzane przez Schefflera eksperymenty myślowe pozwalają mu postawić pytania o sens tego, co robimy i co nas spotyka: czy badania naukowe, i to zarówno te, które daje się bezpośrednio spożytkować (np. poszukiwanie leku na raka), jak i czysto teoretyczne (tzw. podstawowe), ważne dla nas tradycje, doświadczane przez nas przyjemności, są czymś, co byłoby dla nas istotne, gdybyśmy mieli świadomość, że ludzkość za moment czeka zagłada?”
Marcin Maria Bogusławski pisze o książce Śmierć i życie po śmieci. Kiedy umrę, ludzkość będzie trwać. Całą recenzję można przeczytać w Liberte! lub TUTAJ.