Profesor Julian Ławrynowicz urodził się w roku 1939 w Łodzi. W roku 1955 zdał maturę w XXV Liceum Ogólnokształcącym im. Stefana Żeromskiego. W latach 1955–1960 studiował matematykę i fizykę na Wydziale Matematyki, Fizyki i Chemii Uniwersytetu Łódzkiego. W roku 1960, po uzyskaniu dyplomu z tych dwu kierunków, podjął pracę na macierzystej uczelni, a od roku 1961 także w Polskiej Akademii Nauk w Warszawie. W roku 1964 obronił pracę doktorską Metody wariacyjne w teorii odwzorowań quasi-konforemnych. Praca ta, napisana pod kierunkiem Zygmunta Charzyńskiego, została wyróżniona nagrodą PTM. W wieku 29 lat uzyskał stopień doktora habilitowanego za rozprawę Nowe metody wariacyjne w teorii odwzorowań konforemnych i quasi-konforemnych. W roku 1971 objął stanowisko docenta w Instytucie Matematycznym PAN, a następnie, w roku 1976, po otrzymaniu tytułu naukowego, stanowisko profesora nadzwyczajnego, w roku 1992 zaś profesora zwyczajnego. Przez wiele lat kierował Oddziałem Łódzkim Instytutu Matematycznego PAN oraz - w skali ogólnokrajowej - Samodzielną Pracownią Analizy Zespolonej i Geometrii Różniczkowej. Od roku 1983 aż do emerytury pracował również na stanowisku profesora zwyczajnego w Zakładzie, a następnie w Katedrze Fizyki Ciała Stałego na Wydziale Fizyki i Informatyki Stosowanej UŁ
Działalność naukowa Juliana Ławrynowicza związana jest z wieloma ośrodkami naukowymi w kraju i poza jego granicami. Szczególnie owocna była jego współpraca z krajowymi ośrodkami: lubelskim, krakowskim, toruńskim i warszawskim. Za granicą z kolei nawiązał bliskie kontakty ze środowiskami naukowymi Bułgarii, Francji, Finlandii, Japonii, Meksyku, Niemiec, Włoch, Ukrainy i wielu innych państw.
Organizował liczne seminaria i konferencje naukowe o zasięgu krajowym i międzynarodowym: letnie szkoły funkcji analitycznych, fińsko-polskie oraz fińsko-polsko-ukraińskie letnie szkoły analizy zespolonej. Był redaktorem licznych materiałów naukowych z tych konferencji. Wiele z nich ukazało się w serii Banach Center Publications.
Jest członkiem Łódzkiego Towarzystwa Naukowego. Kieruje tam od wielu lat Komisją Matematyczno-Fizyczną. Przez 14 lat (1983-1997) jako Sekretarz Generalny Towarzystwa był odpowiedzialny za całokształt jego działalności wydawniczej. Jest redaktorem naczelnym serii Recherches sur les deformations, biuletynu „Bulletin de la Société des Sciences at des Lettres de Lodz”. Ponadto pełni funkcję przewodniczącego zespołu redakcyjnego „Problemów Społecznego Ruchu Naukowego”. Jest członkiem komitetów redakcyjnych czasopism: „Reports on Mathematical Physics”, „Nepali Mathematical Sciences Report”, „Selecta Gaussiana”. W latach 1992–1995 był redaktorem naczelnym serii wydawniczej Łódzkiego Towarzystwa Naukowego Szlakami Nauki - Along the Science Trial. Od roku 1984 jest też członkiem ogólnopolskiej Rady Towarzystw Naukowych.
Był promotorem w dwunastu zakończonych przewodach doktorskich z matematyki i trzech z fizyki. Gdy kierował Oddziałem Łódzkim Instytutu Matematycznego PAN, potrafił wspólnie z Włodzimierzem Waliszewskim skompletować silny zespół pasjonatów matematyki, do którego miałem wielką przyjemność należeć. W zespole tym byli znani później profesorowie wyższych uczelni: Grzegorz Andrzejczak, Jerzy Kalina, Tadeusz Krasiński, Jan Kubarski, Dariusz Partyka, Andrzej Piątkowski, Paweł Walczak, Józef Zając i wielu innych.
Profesor Julian Ławrynowicz jest autorem o niespotykanie szerokim spektrum zainteresowań naukowo-badawczych. Jego dorobek jest ogromny. Obejmuje prace naukowe zarówno teoretyczne, jak i dotyczące zastosowań, monografie i podręczniki, materiały i sprawozdania z konferencji, seminariów naukowych oraz artykuły popularyzujące wiedzę. Potrafi pracować zespołowo. Umie nawiązywać trwałe kontakty osobiste i zawodowe z przedstawicielami świata nauki. Ma wspólne publikacje z wieloma naukowcami. Do grona Jego współpracowników należą wybitni reprezentanci różnych dziedzin nauki zarówno z kraju, jak i z zagranicy.
Ważne miejsce w życiu Profesora zajmuje rodzina. Przede wszystkim żona Maria, z którą jest razem już bez mała pięćdziesiąt lat, oraz dzieci Aleksandra, Mirosław i Olgierd, a także wnuki Anna, Julia, Jakub i Jan. Pani profesor Maria Ławrynowicz jest również wybitnym naukowcem, biologiem, cenionym specjalistą w zakresie mikologii i związana jest „od zawsze” z Uniwersytetem Łódzkim.
Julian Ławrynowicz był, jest i pozostanie tytanem pracy. Lista jego publikacji jest imponująca. Liczy ponad 400 pozycji z matematyki, fizyki, biologii, etyki i historii. Większość zamieszczona została w renomowanych czasopismach o międzynarodowym zasięgu. Lista ta nie jest zamknięta i Profesor, pięćdziesiąt lat po doktoracie, tworzy dalej: pisze, redaguje, wykłada, uczy, organizuje i podróżuje.
Opracował: prof. nadzw. dr hab. Antoni Pierzchalski