Profesor dr hab. Kazimierz Kłysik ukończył studia na kierunku geografia na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Łódzkiego w 1966 r., uzyskując tytuł magistra i podjął pracę w Katedrze Meteorologii, Klimatologii i Hydrografii. W 1971 r. uzyskał stopień naukowy doktora na podstawie dysertacji pt. Wpływ czynników lokalnych na przebieg procesów klimatotwórczych na przykładzie obszaru świętokrzyskiego, a w 1984 r. stopień doktora habilitowanego na Uniwersytecie Jagiellońskim na podstawie rozprawy pt. Wpływ struktury termiczno-wilgotnościowej przyziemnych warstw powietrza na klimat lokalny w wybranych warunkach terenowych. Od roku 1987 do przejścia na emeryturę kierował Katedrą Meteorologii i Klimatologii. W kadencji 1993–1996 pełnił funkcję prodziekana Wydziału Biologii i Nauk o Ziemi do spraw dydaktycznych. Przez dwie kadencje był dziekanem Wydziału Nauk Geograficznych UŁ. Tytuł profesora Nauk o Ziemi uzyskał w grudniu 1998 r. w rezultacie postępowania przeprowadzonego w Instytucie Geografii i Przestrzennego Zagospodarowania PAN w Warszawie. Jest autorem lub współautorem ponad stu czterdziestu publikacji, z czego blisko sto to oryginalne prace badawcze, skrypty i monografie.

Zainteresowania naukowe Profesora obejmowały problematykę klimatologii regionalnej Polski, badania topoklimatyczne, które prowadził w Górach Świętokrzyskich, w dolinie Brennicy (Beskid Śląski), w Szczawnicy i w innych obszarach o urozmaiconej rzeźbie. Jako pierwszy w Polsce zastosował w tego typu badaniach metody aerologiczne z wykorzystaniem balonów na uwięzi oraz radiosond. Istotnym nurtem badań naukowych Profesora była problematyka bioklimatyczna, a szczególnie zagadnienie zróżnicowania bioklimatu obszarów uzdrowiskowych w aspekcie ich zagospodarowania przestrzennego. Najważniejszą jednak dziedziną badań klimatologicznych Profesora był klimat obszarów zurbanizowanych. Profesor Kłysik organizował w Łodzi cykliczne ogólnopolskie konferencje naukowe pod hasłem „Klimat i bioklimat miast”. Trwały dorobek tych konferencji stanowią obszerne tomy materiałów konferencyjnych pod Jego redakcją. 

Od 1992 r. dzięki staraniom Profesora i pomocy władz miasta w centrum Łodzi zaczęła działać Miejska Stacja Meteorologiczna Zakładu Meteorologii i Klimatologii UŁ, która przez wiele lat dostarczała danych do różnorodnych analiz wielu aspektów indywidualności klimatycznej obszaru Łodzi. Dzięki tym badaniom Profesor rozpoczął współpracę z najwybitniejszymi ośrodkami badania klimatu miast, m.in. z ośrodkiem prof. Timothy Oka z University of British Columbia (Vancouver, Kanada) oraz prof. Sue Grimmond (Indiana University, USA). Z Jego inicjatywy rozpoczęto w Łodzi badania struktury bilansu cieplnego metodą eddy correlation, wcześniej nie wykorzystywaną w Polsce. Zespołowe publikacje w międzynarodowych czasopismach uczyniły Łódź miastem znanym w literaturze klimatologicznej w skali światowej. W 2003 r. w Łodzi odbyła się „The Fifth International Conference on Urban Climate” – jedna z największych międzynarodowych konferencji klimatologicznych w Polsce. 

W Katedrze Meteorologii i Klimatologii ukształtował się zespół badawczy, który legitymuje się wieloma osiągnięciami nie tylko na forum krajowym, lecz także w skali międzynarodowej. Czworo współpracowników Profesora uzyskało stopień doktora habilitowanego, a dwoje – tytuł naukowy profesora. Profesor Kłysik był promotorem ponad stu pięćdziesięciu prac magisterskich, trzech przewodów doktorskich, recenzentem w wielu przewodach doktorskich i habilitacyjnych oraz postępowaniach o nadanie tytułu profesora.

Profesor Kazimierz Kłysik przez wiele lat był członkiem Polskiego Towarzystwa Geofizycznego, w którym pełnił z wyboru różne funkcje: Przewodniczącego Oddziału Łódzkiego, członka Zarządu Głównego i Komisji Rewizyjnej, a w latach 1996–2006 redaktora Przeglądu Geofizycznego.

Za swoją działalność naukową i dydaktyczną Profesor był wielokrotnie nagradzany, m.in. otrzymał Medal Komisji Edukacji Narodowej, Złoty Krzyż Zasługi, Złotą Odznakę Uniwersytetu Łódzkiego, Nagrodę Honorową Instytutu Kształtowania Środowiska, Nagrodę Ministra Edukacji Narodowej II stopnia za rozprawę habilitacyjną, Nagrodę Naukową Polskiego Towarzystwa Geofizycznego (1977) oraz wielokrotnie otrzymywał nagrody naukowe i dydaktyczno-wychowawcze Rektora UŁ.


Oprac. Prof. Joanna Wibig