Praca, którą oddaję w Twoje ręce, ma dla mnie ogromne znaczenie jako część moich własnych badań performatywnych. Skupiają się one na tym, jak dzięki wiedzy i narzędziom artystów teatru tańca można generować nową wiedzę. Pod wieloma względami jej struktura i zawartość podyktowane są moimi potrzebami uporządkowania szerokiego pola strategii badawczo-artystycznych. Głęboko wierzę, że będzie ona dla mnie oraz innych badaczy i badaczek dobrym punktem wyjścia do rozwijania metod umożliwiających artystom i artystkom dostarczania nie tylko wartości estetycznych i poznawczych, lecz także użytkowych. Jestem przekonany, że artyści i artystki mogą oferować konkretne rozwiązania dla wyzwań cywilizacyjnych, a nie jedynie je komentować.
(fragment Przedmowy)
„Taniec w badaniach performatywnych” Tomasza Cisielskiego stanowi przykład nowatorskiego podejścia do działań performatywnych, które badacz traktuje jako przydatną metodę analityczną – równo-ważną z badaniami jakościowymi czy ilościowymi.
Autor pokazuje, jak można wykorzystywać twórcze strategie (zaczerpnięte z tańca, teatru oraz perfor-mansu) w różnych dziedzinach życia. Strategie te mogą służyć generowaniu wiedzy i rozwiązywaniu konkretnych problemów społecznych. W książce Ciesielskiego znajdziemy zetem nie tylko przemyślane połączenie teorii z praktyką (tzn. praxis), ale też synergię nauki ze sztuką.
Interdyscyplinarny charakter pracy sprawia, że teorie autora mogą trafić do szerokiego grona odbior-ców, w tym do: badaczy, choreografów, reżyserów i wszystkich zainteresowanych sztukami performa-tywnymi.
Publikacja została współwydana przez Narodowy Instytut Muzyki i Tańca w ramach programu Program wydawniczy 2024, finansowana ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego.