Andrzej Różycki i eksponaty z jego kolekcji sztuki ludowej (zdjęcie: Igor Omulecki).
Kolekcja Fotozoficzna czyli ekspozycja i dydaktyka
Planuje się włączenie tej kolekcji w działalność badawczo-dydaktyczną UŁ. Większość eksponatów przeniesiono już z mieszkania twórcy do pomieszczeń w uniwersyteckim pałacu Biedermanna.
Dalekosiężny cel zespołu to, oprócz upamiętnienia Andrzeja Różyckiego, stworzenie instytucji, która łączyłaby tradycje muzeów i kolekcji przy-uniwersyteckich (np. Archiv der Avangarden, powstałej z kolekcji Egidio Marzony) z nowatorskimi praktykami kuratorskimi i ekspozycyjnymi. Jej działania oparte mają być na konwergencji nauki, art based research oraz pracy ekspozycyjnej i dydaktycznej. Istotą aktywności zespołu będzie wykorzystanie kolekcji Różyckiego do pracy ze studentami - w formie działań projektowych, praktyk studenckich i zajęć praktycznych na różnych kierunkach (socjologia, etnografia, historia sztuki, kulturoznawstwo)
- wyjaśnia dr Karol Jóźwiak, koordynator Zespołu Badawczego ds. Kolekcji Fotozoficznej.
Między zbieractwem a fotozofią
Andrzej Różycki - reżyser, scenarzysta, fotografik, artysta multimedialny, myśliciel i teoretyk sztuki. Ukończył Wydział Sztuk Pięknych na UMK w Toruniu, studiował też na Wydziale Reżyserii łódzkiej Filmówki (1969-75), gdzie następnie został wykładowcą. Współpracował z Wytwórnią Filmów Oświatowych w Łodzi – nakręcił kilkadziesiąt obrazów o tematyce etnograficzno-antropologicznej, wiele z nich zdobywało nagrody na festiwalach.
Andrzej Różycki. Autoportret.
Od lat 60. XX wieku Różycki związany był z łódzkim środowiskiem progresywno-awangardowym, m.in. wpłynął ideowo na powstającą wówczas grupę Łódź Kaliska. Wielki miłośnik i znawca polskiej sztuki ludowej - rzeźby, ceramiki, malarstwa. Stworzył znaną w skali ogólnopolskiej kolekcję tych dzieł.
Twórczość Różyckiego oddziaływała na wielu artystów. Jego prace znajdują się w zbiorach Muzeum Sztuki w Łodzi, Muzeum Narodowego we Wrocławiu, Muzeum Historii Fotografii w Krakowie, Muzeum Okręgowego w Toruniu i w Galerii Wymiany w Łodzi. Szerokim echem w środowisku artystycznym odbiła się ostatnia wystawa artysty „Przejęcia. Między zbieractwem a fotozofią” (2021 r.) prezentowana na Fotofestiwalu w Łodzi, w ramach której została pokazana część kolekcji i dorobku Andrzeja Różyckiego.
Łodzianin z wyboru
Andrzej Różycki był od dziesięcioleci związany z Łodzią. Poświęcał wiele uwagi lokalnym kontekstom kulturowym, co uzasadnia potrzebę zatrzymania jego kolekcji w łódzkiej instytucji. W ciągu ostatnich kilku lat związany był również z Uniwersytetem Łódzkim jako jeden z wykonawców w grancie NPRH „Zofia Rydet ‒ Dziedzictwo kulturowe i eksperyment fotograficzny”, współpracując z kilkoma członkami aktualnego zespołu badawczego. To właśnie podczas tej współpracy narodziła się idea zinstytucjonalizowania jego kolekcji w strukturze UŁ
- opowiada dr Karol Jóźwiak.
Andrzej Różycki zmarł niespełna pół roku po wernisażu „Przejęć", który odbył się podczas łódzkiego Fotoestiwalu. Został pochowany na Starym Cmentarzu w Łodzi.
W rok po śmierci artysty bliscy i przyjaciele Andrzeja Różyckiego zorganizowali dla upamiętnienia go Andrzejki Fotozoficzne.
W skład powołanego właśnie przez Senat UŁ Zespołu Badawczego ds. Kolekcji Fotozoficznej wchodzą: dr Karol Jóźwiak (Wydział Filologiczny UŁ), koordynator prac zespołu, bliski współpracownik Andrzeja Różyckiego, który stał się niejako spadkobiercą i kontynuatorem jego myśli badawczych; dr hab. Tomasz Ferenc, prof. UŁ (Wydział Ekonomiczno-Socjologiczny); dr hab. Inga Kuźma, prof. UŁ (Wydział Filozoficzno-Historyczny); dr Michał Pabiś-Orzeszyna (Wydział Filologiczny UŁ); dr Agnieszka Świętosławska (Wydział Filozoficzno-Historyczny UŁ); mgr Maciej Andrzejewski (Centrum Komunikacji i PR UŁ).
Redakcja: Marcin Kowalczyk, Centrum Komunikacji i PR
Zdjęcia: Igor Omulecki, Maciej Andrzejewski, arch. Andrzeja Różyckiego