Doktor hab. Nina Łapińska-Sobczak, prof. UŁ w latach 1962–1966 studiowała na kierunku ekonomika przemysłu na Wydziale Ekonomiczno-Socjologicznym Uniwersytetu Łódzkiego. W 1966 r. obroniła pracę magisterską pt. Zagadnienie budowy Elektrociepłowni II im. Lenina w Łodzi, której promotorem był prof. dr hab. Władysław Piotrowski. Po ukończeniu studiów rozpoczęła się kariera naukowa prof. Niny Łapińskiej-Sobczak. 1 stycznia 1967 r. rozpoczęła pracę w Katedrze Ekonometrii UŁ na stanowisku stażysty-asystenta. W następnych latach przygotowała rozprawę doktorską pt. Ekonometryczna analiza kosztów w przemyśle energetycznym, której promotorem był prof. dr hab. Władysław Welfe i 1 października 1971 r. otrzymała awans na stanowisko adiunkta. Dalszy rozwój naukowy Pani Profesor został uwieńczony powstaniem dysertacji pt. Makromodel sektora finansowego. Studium ekonometryczne dla gospodarki polskiej. W wyniku postępowania habilitacyjnego 15 grudnia 1997 r. na Wydziale Ekonomiczno-Socjologicznym odbyło się kolokwium habilitacyjne. 1 marca 2001 r. Rektor UŁ prof. zw. dr hab. Stanisław Liszewski powołał dr hab. Ninę Łapińską-Sobczak na stanowisko profesora nadzwyczajnego UŁ.
Profesor Nina Łapińska-Sobczak w pracy naukowej zajmowała się zastosowaniem ekonometrii w modelowaniu makroekonomicznym i finansach. Wśród Jej zainteresowań badawczych można wskazać takie obszary, jak: analiza popytu konsumpcyjnego, statystyczna analiza kosztów produkcji, modelowanie gospodarki narodowej, modelowanie sektora finansowego, analiza szeregów czasowych, prognozowanie i symulacje ekonometryczne oraz zastosowanie metod statystyczno-ekonometrycznych w finansach.
Swoje umiejętności badawcze prof. Nina Łapińska-Sobczak rozwijała na stypendiach zagranicznych we Włoszech, gdzie była dwukrotnie: w 1972 r. w Università Commerciale Luigi Bocconi i w 1978 r. w Dipartimento di Scienze Economiche Università di Bologna. W tym okresie jednym z Jej współpracowników był prof. Carlo D’Adda z Università di Bologna, który w latach późniejszych był kilkakrotnie uczestnikiem międzynarodowej konferencji „Macromodels”, organizowanej w Uniwersytecie Łódzkim przez prof. Władysława Welfe.
Warsztat naukowy Pani Profesor był rozwijany w ramach licznych projektów oraz współpracy z ośrodkami krajowymi i międzynarodowymi. Szczególną uwagę należy zwrócić na dwa projekty Komitetu Badań Naukowych: „Makroekonometryczne modele gospodarki narodowej Polski” (1992–1994) oraz „Prognozowanie zmian strukturalnych na podstawie makromodeli” (1994–1996), a także na projekty Action for Cooperation in the Field of Economics (ACE) Komisji Europejskiej: „The Concept of a System of Econometric Forecasts for a Market Economy (with Special Emphasis on the Period of Transition Towards a Market Economy)” (1990–1991) oraz „A System of Models and Forecasts for the Transition Period and its Use in Macroeconomic Analysis and Policy” (1992–1994).
Osiągnięcia prof. Niny Łapińskiej-Sobczak w kształtowaniu kadr są następujące: ponad 150 magistrantów i dwóch doktorów nauk ekonomicznych. Rozmiar osiągnięć publikacyjnych ilustrują następujące liczby: dziesięć monografii, dwadzieścia osiem artykułów, trzy podręczniki (rozszerzane i wznawiane). Ponadto Pani Profesor jest członkiem zwyczajnym Łódzkiego Towarzystwa Naukowego. Działalność edukacyjna i naukowa były podstawą uhonorowania prof. Niny Łapińskiej-Sobczak m.in. Srebrnym Krzyżem Zasługi i Medalem Edukacji Narodowej.
W świetle podanych faktów prawdziwe jest stwierdzenie, że prof. Ninę Łapińską-Sobczak charakteryzuje niezwykła pracowitość i aktywność naukowo-badawcza oraz zaangażowanie dydaktyczne i organizacyjne.
Do najważniejszych publikacji naukowych prof. Niny Łapińskiej-Sobczak należą pozycje pod Jej redakcją i we współautorstwie: Opisowe modele ekonometryczne. Elementy teorii, przykłady i zadania (1992) oraz Modele optymalizacyjne. Przykłady i zadania (1992), a także rozprawa Makromodel sektora finansowego. Studium ekonometryczne dla gospodarki polskiej (1997).