Anna Buchner-Jeziorska ukończyła studia na kierunku socjologia na Uniwersytecie Łódzkim w 1970 r. W latach 1970–1973 była doktorantką w Instytucie Socjologii UŁ, przez rok była zatrudniona jako starszy asystent w Katedrze Socjologii Przemysłu. W 1974 r. uzyskała stopień doktora na podstawie rozprawy zatytułowanej Społeczne uwarunkowania realizacji roli kierownika, za którą otrzymała Nagrodę Ministra Nauki, Szkolnictwa Wyższego i Techniki. Rozprawa ta została opublikowana w 1977 r. pt. Społeczna sytuacja pracy w przemyśle: pracownicy umysłowi. Od 1973 do 1991 r. Anna Buchner-Jeziorska była zatrudniona w Katedrze Socjologii Przemysłu UŁ, od 1974 r. na stanowisku adiunkta. W kwietniu 1990 r. uzyskała stopień naukowy doktora habilitowanego nauk humanistycznych w zakresie socjologii na podstawie oceny ogólnej dorobku naukowego i przedstawionej rozprawy habilitacyjnej pt. Funkcje płac w gospodarce i świadomości. Studium socjologiczne. Rozprawa ta była pierwszym w Polsce opracowaniem tak kompleksowo analizującym rolę płac w gospodarce i społeczeństwie, tym samym stanowiąc jedną z pierwszych prac z zakresu socjologii ekonomicznej.
W latach 1991–2004 Anna Buchner-Jeziorska była zatrudniona na stanowisku profesora nadzwyczajnego, a od 2004 do 2018 r. na stanowisku profesora zwyczajnego w Instytucie Socjologii UŁ. W roku 1994 została kierownikiem utworzonego przez siebie – z inicjatywy rektora UŁ prof. Michała Seweryńskiego – Zakładu Badań nad Szkolnictwem Wyższym (ZBNSW) w Instytucie Socjologii UŁ. Zakład ten był unikalną jednostką w skali całego kraju, a po uzyskaniu przez Annę Buchner-Jeziorską w 2000 r. tytułu profesora został przekształcony w Katedrę Socjologii Edukacji (KSE), którą Pani Profesor kierowała do 2016 r. W ramach działalności statutowej w KSE przeprowadzono szereg nowatorskich badań, m.in. dotyczących potrzeb edukacyjnych maturzystów, w tym pierwsze w Polsce badania losów zawodowych absolwentów UŁ (w latach 1996–2006).
Oferta dydaktyczna zajęć prowadzonych przez prof. Buchner-Jeziorską była równie wielowątkowa, jak jej zainteresowania naukowe: socjologia ogólna, socjologia pracy i zarządzania, socjologia ekonomiczna, socjologia edukacji. Z kolei jej wykłady monograficzne na temat gospodarki nieformalnej, sektora prywatnego i przedsiębiorczości indywidualnej w gospodarce socjalistycznej oraz socjologii gospodarki w latach 80. XX w. – jak pisali wówczas recenzenci – były nowatorskie. Większość z nich, jak socjologia procesów gospodarczych, socjologiczne aspekty przedsiębiorczości, w latach 90. weszły na stałe jako wykłady kursowe programów kształcenia socjologów, ekonomistów i w ramach studiów z zakresu zarządzania.
Za swoją działalność akademicką Anna Buchner-Jeziorska była wielokrotnie nagradzana: w latach 1977 i 1989 Nagrodą Ministra, w 1992 r. Złotą Odznaką UŁ, w 2001 r. Złotym Krzyżem Zasługi, w 2009 r. Medalem Komisji Edukacji Narodowej, w 2020 r. Medalem „Uniwersytet Łódzki w Służbie Społeczeństwu i Nauce”. Ponadto otrzymała trzy nagrody indywidualne Rektora UŁ za publikacje (w 1990 r. za rozprawę habilitacyjną, w 1994 r. za książkę Polska droga do kapitalizmu. Socjologiczne problemy transformacji oraz w 1996 r. za cykl publikacji poświęconych socjologicznej problematyce transformacji). W 1997 r. otrzymała Nagrodę Dziekana Wydziału Ekonomiczno-Socjologicznego UŁ za książkę Procedury i negocjacje: jakość kształcenia w szkole wyższej.
Życiorys zawodowy Pani Profesor obejmuje również wieloletnią i owocną w publikacje pracę w Ośrodku Rozwoju Studiów Ekonomicznych Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie (1998–2010). W latach 2000, 2001 i 2002 została uhonorowana za prace zespołowe Nagrodą Rektora Szkoły Głównej Handlowej w Warszawie.
Dorobek naukowo-badawczy prof. Buchner-Jeziorskiej jest bardzo bogaty: 193 artykuły, 12 publikacji książkowych, udział w 90 konferencjach z referatami. Jest również wielowątkowy, dotyczy bowiem pięciu podstawowych obszarów badawczych socjologii: 1) społecznej problematyki pracy i organizacji (m.in. rozprawa doktorska); 2) socjologii ekonomicznej, ze szczególnym uwzględnieniem procesów transformacji gospodarki nieformalnej, przedsiębiorczości (m.in. rozprawa habilitacyjna, wspomniana wyżej książka Polska droga do kapitalizmu…); 3) stosunków przemysłowych, w tym konfliktu pracy (pierwsze w latach 90. publikacje o tej tematyce, m.in. Zbiorowe stosunki pracy w procesie przemian, red. H. Moerel, tłum. A. Buchner-Jeziorska i J. Kulpińska oraz dwa artykuły w tym tomie); 4) socjologicznej analizy grup zawodowych określanych mianem professions, którym to problemem nikt w Polsce się nie zajmował (pięć artykułów opublikowanych w czasopismach zagranicznych); 5) socjologicznej problematyki szkolnictwa wyższego (kilkadziesiąt publikacji z zakresu funkcjonowania szkół wyższych, jakości kształcenia, losów absolwentów, rynku pracy osób z wyższym wykształceniem).
Ponadto, na szczególną uwagę zasługuje zwłaszcza pięć poniższych opracowań.
1. Studia wyższe – szansa na sukces? (red. A. Buchner-Jeziorska, B. Minkiewicz, A. Osterczuk-Kozińska, Warszawa 1998) to pierwsza publikacja po 1989 r. o losach absolwentów szkół wyższych i oczekiwaniach pracodawców, w której Anna Buchner-Jeziorska jako pierwsza przewidziała nadprodukcję osób z wyższym wykształceniem w Polsce.
2. Procedury i negocjacje: jakość kształcenia w szkole wyższej (A. Buchner-Jeziorska, A. Boczkowski, Łódź 1996) to pierwsza w Polsce publikacja na temat tworzenia uczelnianych systemów jakości kształcenia). Podręcznik ten był wykorzystywany jako materiał szkoleniowy dla członków Państwowej Komisji Akredytacyjnej w latach 2003–2005 (Anna Buchner-Jeziorska była w tych latach członkinią PKA).
3. Szkoła sukcesu czy przetrwania? Szkolnictwo wyższe w Polsce (red. A. Buchner-Jeziorska, Warszawa 2005) to opracowanie na podstawie badań, ukazujące dysfunkcje i zagrożenia na przyszłość dotyczące polskiego szkolnictwa okresu transformacji.
4. Proces boloński. Ideologia i praktyka edukacyjna (red. A. Buchner-Jeziorska, A. Dziedziczak-Foltyn, Łódź 2010) to jedna z pierwszych publikacji poświęconych szeroko ujętym uwarunkowaniom i konsekwencjom wdrażania procesu bolońskiego w Polsce.
Do połowy lat 90. XX w. Anna Buchner-Jeziorska (będąc zatrudniona w Katedrze Socjologii Przemysłu Instytutu Socjologii UŁ, kierowanym przez prof. Jolantę Kulpińską) zajmowała się naukowo problematyką z zakresu socjologii pracy, socjologii organizacji i socjologii przemysłu. W latach 70. jej zainteresowania naukowe dotyczyły społecznych uwarunkowań zachowań pracowników zakładów przemysłowych (socjologiczna analiza zakładu pracy w aspekcie strukturalnym i funkcjonalnym). W kolejnej dekadzie jej badania przesunęły się z poziomu mikro (zakład pracy) na poziom makro (uwarunkowania społeczne i kulturowe), co znalazło wyraz w analizie procesów gospodarczych w tzw. drugim obiegu. Na początku transformacji ustrojowej w Polsce Anna Buchner-Jeziorska przeprowadziła jako jedna z pierwszych badania na temat przedsiębiorczości indywidualnej jako czynnika przekształceń gospodarki polskiej i opublikowała ich wyniki w artykule Szkic do portretu polskiego przedsiębiorcy w „Przeglądzie Socjologicznym” (1992, t. XLI). W roku 1993 wydała wspomnianą już publikację Polska droga do kapitalizmu…, w której nie tylko podkreśliła narodową specyfikę „drogi do kapitalizmu”, lecz także przeanalizowała różne bariery przekształceń gospodarki polskiej (m.in. kształt struktury społecznej i będący jego pochodną niski potencjał modernizacyjny społeczeństwa polskiego) oraz wskazała na psychospołeczne koszty transformacji. Publikacja ta została uznana przez recenzentów za wysoce oryginalne opracowanie – jedno z pierwszych tak wnikliwie i całościowo analizujących proces transformacji w Polsce. Swego rodzaju podsumowaniem badań tamtego okresu stała się książka Pani Profesor opublikowana w 2013 r. Socjologiczna historia polskiej transformacji. Wybór tekstów.
Profesor Buchner-Jeziorska była ponadto aktywnym uczestnikiem międzynarodowego życia naukowego, o czym świadczy jej udział w 40 międzynarodowych konferencjach, zawsze z referatem (w tym 30 za granicą).
Zróżnicowany tematycznie nowatorski dorobek Anny Buchner-Jeziorskiej znalazł uznanie również na forum międzynarodowym. W 1987 r. odbyła staż w Nuffield College w Oxfordzie, a jej badania z lat 1989–1996 zwieńczone zostały ośmioma referatami na międzynarodowych konferencjach organizowanych przez Research Committee 30 on Sociology of Work w ramach International Sociological Association (ISA), w tym na Światowym Kongresie Socjologicznym w Madrycie w 1990 r. Co więcej, Anna Buchner-Jeziorska w latach 1990–1998 przez dwie kadencje była członkiem Zarządu RC30 ISA oraz członkiem Working Group 02 – Sociology of Occupational Groups. Współpracowała też z Centre of International Professions University of Nottingham, gdzie w 1995 r. wykładała jako visiting professor. Była także koordynatorem dwu międzynarodowych projektów badawczych: 1) w latach 1996–1998 TEMPUS CME, tj. pierwszego w Polsce projektu z zakresu tworzenia uczelnianych systemów jakości kształcenia pt. „Ewaluacja jakości nauczania w Uniwersytecie Łódzkim”. W jego ramach wraz z drem Andrzejem Boczkowskim opracowała pierwszy w Polsce wewnętrzny system oceny jakości kształcenia na Uniwersytecie Łódzkim oraz opublikowała podręcznik z zakresu tworzenia wewnętrznych systemów jakości kształcenia pt. Procedury czy negocjacje: jakość kształcenia w szkole wyższej; 2) w latach 2007–2009 projektu SOCRATES pt. „New Social Risks in the European Knowledge Society and Higher Education” (NESOR). W jego ramach przeprowadzono w sześciu krajach (Hiszpania, Włochy, Holandia, Austria, Węgry i Polska) szczegółowe studia dotyczące europejskiego modelu społecznego postulowanego w strategii lizbońskiej. Badania koncentrowały się na wynikających z niego nowych społecznych nierównościach i wyzwaniach obejmujących nowe formy społecznej ekskluzji oraz na definiowaniu nowego społecznego modelu i roli uczelni wyższych w tworzącym się w Europie społeczeństwie wiedzy. W ramach projektu zorganizowano trzy międzynarodowe konferencje, w tym jedną na Uniwersytecie Łódzkim.
Profesor Anna Buchner-Jeziorska jako badaczka szkolnictwa wyższego (najpierw w kierowanym przez siebie Zakładzie Badań nad Szkolnictwem Wyższym, a następnie w Katedrze Socjologii Edukacji UŁ) była prekursorką badań rynku pracy osób z wyższym wykształceniem (już w 1998 r. prognozowała ich nadprodukcję). Jako jedna z pierwszych opisywała patologie polskiego szkolnictwa wyższego okresu transformacji (będące efektem powstania rynku usług edukacyjnych na poziomie wyższym) oraz mankamenty wdrażania procesu bolońskiego w Polsce (formułując tezę o jego polityczno-ideologicznych założeniach). Jej zainteresowania i doświadczenia w tym zakresie (zarówno w ramach socjologii pracy, jak i socjologii szkolnictwa wyższego) wpłynęły znacząco na zainteresowania naukowe Agnieszki Dziedziczak-Foltyn, która pod opieką Pani Profesor przygotowała i obroniła w 2003 r. rozprawę doktorską poświęconą relacjom pomiędzy kształceniem na poziomie wyższym a potrzebami rynku pracy.
Najlepiej dorobek naukowo-badawczy prof. Buchner-Jeziorskiej opisał prof. Kazimierz Sowa w konkluzji recenzji w jej przewodzie profesorskim: „Wszystkie badania i wieńczące je publikacje naukowe stanowią ważny wkład do nauki, a podejmowane tematy zawsze nawiązywały do węzłowych problemów społecznych kraju. Prace Kandydatki cechuje wnikliwa i wszechstronna analiza rzeczywistości, wolna od schematów i demagogicznych uproszczeń. Wiele z nich ma charakter wysoce oryginalny i nowatorski. Charakteryzuje ją też wyobraźnia socjologiczna i umiejętność wykorzystywania różnych koncepcji teoretycznych do opisu i interpretacji badanych zjawisk oraz procesów społecznych. Wiele z tych prac ma, obok poznawczego, walor aplikacyjny, może być pouczającą lekturą nie tylko dla ludzi nauki, lecz także decydentów i reformatorów”.
Profesor Anna Buchner-Jeziorska oprócz pracy naukowej ma jeszcze jedną pasję: żeglarstwo morskie i regatowe – brała udział w wielu rejsach oceanicznych, m.in. w pierwszych dwuosobowych regatach przez Atlantyk