PROFIL PRACOWNIKA: Jerzy Sikora

Studia magisterskie w Instytucie Archeologii Uniwersytetu Łódzkiego zakończyłem realizacją w 2000 r. pracy pt. „Działalność fundacyjna Kazimierza Sprawiedliwego w świetle badań terenowych” pod kierownictwem prof. dr hab. Leszka Kajzera.

W 2005 r. zakończyłem studia doktoranckie na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Łódzkiego obroną pracy pt. „Ziemie Centralnej Polski we wczesnym średniowieczu. Studium archeologiczno-osadnicze”.

W latach 2005-2007 pracowałem na różnych stanowiskach archeologicznych w ramach tzw. archeologii kontraktowej, ratowniczej.

Od 2007 r. jestem pracownikiem Instytutu Archeologii. Początkowo w ramach Zakładu Archeologii Pomorza, później Katedry Prahistorii, a w końcu Katedry Archeologii Historycznej i Bronioznawstwa. We wszystkich tych jednostkach na stanowisku adiunkta. Habilitację uzyskałem w 2020 r. na Uniwersytecie Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Od 2008 r. biorę udział w badaniach wielokulturowego zespołu osadniczego w Ostrowitem w gm. Chojnice, na Pomorzu, gdzie realizowany jest program interdyscyplinarnej prospekcji wykopaliskowej i nieinwazyjnej, z badaniami lotniczymi, geofizycznymi, geochemicznymi, powierzchniowymi oraz izotopowymi, radiowęglowymi i genetycznymi analizami pochówków. Badania te współfinansowane były w 2012 r. z funduszy Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach grantu tzw. Priorytetu 5, w latach 2016-2020 przez Narodowe Centrum Nauki w ramach grantu z konkursu Opus, a w 2021 z grantu wewnętrznego Uniwersytetu Łódzkiego IDUB dla doświadczonych badaczy.

W latach 2013-2017 zrealizowałem wraz z zespołem zintegrowane, multidyscyplinarne badania wczesnośredniowiecznych grodzisk z obszaru centralnej Polski. Były one współfinansowane przez Stowarzyszenie Naukowe Archeologów Polskich Oddział w Łodzi oraz Ministerstwo Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach 5 Priorytetu.

W latach 2015–2017 r. wraz z Piotrem Kittelem z Katedry Geomorfologii i Paleogeografii realizował duży projekt badań średniowiecznego ośrodka w Rozprzy, finansowany przez Narodowe Centrum Nauki.

Od 2021 w dużym, międzynarodowym zespole, w skład którego wchodzą archeolodzy z Niemiec, Polski i Łotwy, w tym prof. Piotr Kittel oraz dr Artur Ginter, prowadzimy badania grodzisk na szlaku wodnym Dźwiny na Łotwie. Jest on finansowany w ramach programu Beethoven i finansowany przez NCN oraz DFG (Deutsche Forschungsgemeinschaft).

Ponadto realizuję szereg mniejszych projektów. Aktualnie są to badania średniowiecznego grodziska w Spycimierzu, finansowane przez lokalne władze samorządowe.

Regularnie uczestniczę w licznych konferencjach naukowych, w tym cyklicznych Sesjach Pomorzoznawczych, Pomorskich Sesjach Sprawozdawczych, dorocznych konferencjach European Association of Archaeologists oraz CAA (Computer Applications & Quantitative Methods in Archaeology).

W 2020 uzyskałem habilitację na Wydziale Archeologii Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu.

Moje zainteresowania naukowe skupiają się na okresie średniowiecza, ze szczególnym umiłowaniem wcześniejszych jego faz. Ponadto zajmuję się metodyką badań terenowych, archeologią nieinwazyjną, zastosowaniem metod geoinformatycznych w archeologii i archeologią krajobrazu, intensywnie wykorzystując Systemy Informacji Geograficznej (GIS), fotogrametrię, drony i wszelkiego rodzaju elektroniczne i informatyczne gadżety. Fascynują mnie grodziska, jako część całego, większego zespołu osadniczego. Szczególnie interesuję się cmentarzyskami, przemianami obrządku pogrzebowego, czyli archeologią funeralną.

2000 - magisterium z Archeologii Polski i Powszechnej na Uniwersytecie Łódzkim

2005 - doktorat z historii, ze specjalizacją Nauki pomocnicze historii na Wydziale Filozoficzno - Historycznym UŁ

2020 - habilitacja na Wydziale Archeologii Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu

Kilkukrotnie byłem nagrodzony nagrodami Rektora Uniwersytetu Łódzkiego, zarówno zbiorowo, jak i indywidualnie.