Zdjęcie: Bartosz Kałużny
XXX Wykład Rektorski w serwisie YouTube UŁ
Profesor Isabel Grimm-Stadelmann
Profesor Isabel Grimm-Stadelmann, zawodowo związana z Uniwersytetem Ludwika i Maksymiliana w Monachium oraz Bawarską Akademią Nauk, jest jednym z bardziej uznanych historyków medycyny bizantyńskiej.
Jej kluczowym obszarem badawczym jest analiza manuskryptów medycznych czasów Bizancjum. Szczególne znaczenie dla współczesnej nauki mają prowadzone przez prof. Grimm-Stadelmann badania nad myślą medyczną Jana Zachariasza Actuariusa (XIII/XIV w.), jednego z ważniejszych lekarzy swojej epoki. Obecnie Profesor Grimm-Stadelmann przygotowuje krytyczne wydanie oraz tłumaczenie na język niemiecki jego traktatu zatytułowanego De actionibus et affectibus spiritus animalis huiusque nutritione. Będzie to pierwsze nowożytne wydanie (a zarazem pierwszy przekład na język nowożytny) całości dzieła, niezwykle ważnego dla zrozumienia antycznej i bizantyńskiej myśli medycznej.
Profesor Grimm-Stadelmann jest współzałożycielką i redaktorką „Byzantinisches Archiv – Series Medica”, jednej z ważniejszych serii wydawniczych z zakresu badań nad medycyną bizantyńską. Współorganizuje międzynarodowe seminarium naukowe Séminaire sur les controverses scientifiques sur la formation médicale, uważane za najważniejsze w swojej dyscyplinie forum kształtujące współczesny stan wiedzy na temat praktyk medycznych okresu antyku i średniowiecza.
Jej działania mają doniosłe znaczenie dla integracji i rozwoju studiów z zakresu historii medycyny bizantyńskiej. Profesor Grimm-Stadelmann jest m.in. inicjatorką powołania Commission pour la Recherche sur la médecine byzantine, głównego międzynarodowego gremium badaczy tej tematyki, działającego w ramach L’ Association Internationale des Études Byzantines. Od początku powstania wspomnianej komisji, jako jej przewodnicząca, prof. Grimm-Stadelmann regularnie współpracuje z Centrum Ceraneum Uniwersytetu Łódzkiego.
Zdjęcie: Bartosz Kałużny
„Byzantine medicine: professional interaction between tradition and innovation”
Medycyna bizantyjska do pewnego stopnia kontynuuje starożytną i późnoantyczną tradycję medyczną, ale znacząca różnica polega na zastosowaniu innowacyjnych podejść i pytań. Ogromna indywidualność wywodzi się z ciągłej krytycznej oceny i redagowania tradycyjnych źródeł, ale także z doświadczeń klinicznych i terapeutycznych, ekspresyjnych i paradygmatycznych studiów przypadków, ważnych dodatków i innowacji w dziedzinie farmacji i materia medica, w tym także indywidualnego podejścia niektórych lekarzy poprzez wprowadzenie pewnego rodzaju "alternatywnego leczenia" poprzez "recykling" grecko-egipskich motywów jatromagicznych w szerszym ujęciu kontekst terapeutyczny. Bardzo "bizantyjskim" zjawiskiem jest na przykład rosnąca profesjonalna opieka zdrowotna i związane z nią instytucje, ksenōnes, stanowiące platformę dla międzykulturowego dialogu naukowego między lekarzami o wielu różnych afiliacjach kulturowych i intelektualnych. Pod tym względem medycyna bizantyjska ucieleśnia znaczące odzwierciedlenie bizantyjskiego społeczeństwa wielokulturowego, będącego punktem styku wielu osób, tradycji i wpływów. Niezwykłym zjawiskiem w historii medycyny bizantyjskiej jest wielki wpływ świeckich lekarzy, filiatroi, co wyraźnie ilustruje wysoki szacunek, jakim medycyna cieszyła się wśród bizantyjskich intelektualistów. Innym interesującym aspektem jest rozwój bizantyjskiej terminologii medycznej i języka naukowego, którego wciąż niemal niezbadane możliwości otwierają szerokie pole do transdyscyplinarnej współpracy badawczej pomiędzy bizantynistami, historykami medycyny i językoznawcami.
Zdjęcie: Bartosz Kałużny
Obejrzyj relację fotograficzną z wydarzenia.
Redakcja: (Centrum Komunikacji i PR)
Misją Uniwersytetu Łódzkiego jest rzetelne prowadzenie badań naukowych oraz aktywne głoszenie prawdy z nich płynącej, tak by mądrze kształcić kolejne pokolenia, być użytecznym dla społeczeństwa oraz odważnie odpowiadać na wyzwania współczesnego świata. Doskonałość naukowa jest dla nas zawsze najlepszym kompasem. Nasze wartości to: odwaga, ciekawość, zaangażowanie, współpraca i szacunek.