Doktor hab. Lucyna Golińska ukończyła studia na Uniwersytecie Łódzkim w 1967 r. W roku 1971 uzyskała stopień doktora na podstawie rozprawy Psychologiczna analiza wybranych typów trudności w kontaktach interpersonalnych, przygotowanej pod kierunkiem prof. Stanisława Gerstmanna. Zapoczątkowało to prace badawcze poświęcone osobowościowym oraz temperamentalnym uwarunkowaniom funkcjonowania interpersonalnego. W tym obszarze badań znalazły się także analizy związków temperamentu i percepcji społecznej przedstawione w rozprawie Temperamentalne uwarunkowania percepcji społecznej (1993), która stała się podstawą uzyskania przez dr Lucynę Golińską w 1994 r. stopnia doktora habilitowanego. Rozprawa ta została wyróżniona Nagrodą Ministra Edukacji Narodowej.
Doktor hab. Lucyna Golińska swoje zainteresowanie osobowościowymi i temperamentalnymi aspektami aktywności człowieka realizowała również w badaniach nad uzależnieniami, początkowo skoncentrowanych na uzależnieniu od substancji psychoaktywnych, a następnie na uzależnieniach behawioralnych – pracoholizmie i uzależnieniu do hazardu. Badania nad pracoholizmem przyniosły interesujące rozwiązania teoretyczne, takie jak koncepcja zaabsorbowania pracą, pozwalająca na odróżnienie uzależnienia od pasji. Przyniosły też weryfikujące tę koncepcję teoretyczną wyniki badań oraz oryginalne lub adaptowane narzędzia badawcze, które weszły do kanonu metod badawczych. Badania te wskazały zakres oddziaływań interwencyjnych i prewencyjnych ukierunkowanych na redukcję szkodliwych następstw pracoholizmu. Do najważniejszych publikacji dotyczących powyższych zagadnień należą monografie Pracoholik a pracoholik entuzjastyczny – dwa światy? (2011) oraz Pracoholizm inaczej (2014).